Iedereen die een beetje de weg weet op de Veluwe, kent het Uddelermeer. Het ligt er dan ook erg opvallend bij en is vanaf de omringende wegen goed te zien. Minder goed zichtbaar en daardoor ook minder bekend is het Bleekemeer. Het ligt een paar honderd meter noordelijk van het Uddelermeer. Het heeft dezelfde ontstaansgeschiedenis: het zijn allebei pingo-ruines. Toch zijn ze verschillend. Het Uddelermeer toont echt als een meer, het Bleekemeer is half begroeid met bomen en struiken. Op de kaarten uit het begin van de 19e eeuw komt het Bleekemeer helemaal niet voor.
Ter plaatse is alleen een zompig veengebied te zien. De kaart van 1850 laat het begin zien van ontginning van het veen: talrijke kleine vierkante putjes duiden op droge vervening. De turf werd gestoken, naast het gat te drogen gelegd en afgevoerd. In die tijd moeten de Uddelnaren ontdekt hebben dat er op 1 bepaalde plaats wel erg veel veen zat, want de volgende edities van de topografische kaarten tonen een geleidelijk ontstaan van een meertje. Op de editie van 1906 heeft het Bleekemeer al zijn huidige vorm. Die veenwinning is niet meer ter hand genomen door de toenmalige boeren.
Dat het Bleekemeer wel is dichtgegroeid en het Uddelermeer niet, heeft waarschijnlijk te maken dat het Bleekemeer lager ligt, wat enigszins voedselrijkere omstandigheden met zich mee kan brengen. Hierdoor zou er meer plantengroei kunnen plaatsvinden. Het is ook minder diep dan het Uddelermeer waardoor het wellicht sneller gevuld is met plantaardige resten. Per slot van rekening is het Uddelermeer ook nog maar hooguit twee meter diep, terwijl de eigenlijke diepte zeventien meter is. Op termijn betekent dit dat ook het Uddelermeer zal dichtgroeien, al zal dit nog wel een paar eeuwen duren.