UDDEL – Als vrijwilligster vertrok ze in 2017 vanuit Uddel naar Malawi. Via stichting Stéphanos hielp ze afgelopen jaren door haar werk tientallen gezinnen en (wees-)kinderen. Nu is Willemien van de Ridder voor twee maanden terug in Uddel. Maar niet voor lang, want de reis naar Afrika staat alweer gepland voor volgende week dinsdag.
We spreken Willemien in haar ouderlijk huis aan de Veenkamp. De twee maanden in Nederland zijn zeker geen vakantie. Een bezoekje hier, een familiebezoekje daar, veel mensen willen haar even spreken nu ze weer terug is. Daarnaast heeft ze vier presentaties gegeven door heel Nederland en is er contact met de Nederlandse afdeling van stichting Stéphanos.
Willemien werkt als vrijwilligster en wordt ondersteund door een zogenaamd thuisfront. Dat betekent dat er één keer in de maand geld komt vanuit Nederland om haar werk te ondersteunen. Werk dat ze met veel plezier doet. “Ik vind het absoluut niet erg om weer terug te gaan volgende week. Het is erg fijn om dit te mogen doen en het geeft een enorme voldoening als je ziet dat het werk van stichting Stéphanos in Malawi en in Zambia echt effect heeft,” vertelt ze.
Stéphanos is een reformatorische stichting die hulp biedt aan de meest kwetsbaren in Malawi en Zambia, namelijk (wees-)kinderen. Totaal ondersteunt de stichting 830 kinderen. “We willen dit jaar doorgroeien naar 930 kinderen. Het mooie is dat we niet alleen de kinderen helpen, maar ook hele families en gezinnen, vertelt Willemien vol passie. “We vangen de kinderen op, betalen voor schoolkleding en eten en zorgen ervoor dat ze naar school kunnen gaan. Ook medische hulp wordt betaald.”
Willemien woont en werkt op een vrij groot terrein van de stichting in het zuiden van Malawi. Op het terrein verblijven 46 kinderen, verdeeld over vier weeshuisjes, en is er een school te vinden. Naast de kinderen die op het terrein slapen, zijn er nog kinderen die alleen mee-eten en naar school gaan. De kinderen komen allen uit een zeer slechte thuissituatie en hebben vaak geen ouders meer. De kinderen worden gesponsord vanuit Nederland. Iedere sponsor kan een kind en zo ook een hele familie ondersteunen.
Eerder werkte Willemien als vormgever voor het Reformatorisch Dagblad en schreef ze ook columns. Momenteel zet ze zich helemaal in voor stichting Stéphanos. “Ik schrijf voor de nieuwsbrief die verschillende keren per jaar verschijnt en werk als coördinator sponsoring in Malawi en Nederland,” vertelt Willemien. “Dat betekent dat ik zorg voor de post van de kinderen voor hun sponsors en ik maak iedere twee jaar een nieuwe foto van de kinderen.” Dit laatste is niet altijd even eenvoudig. In het zuiden worden bijna 300 kinderen ondersteund, maar niet ieder kind is altijd even gemakkelijk te vinden.”
“Ik reed eens met de 4 x 4 (dat is zeker nodig met die slechte wegen) richting een klein dorpje in het grensgebied met Mozambique. Het bleek dat we twintig kilometer over een enorme hobbelweg moesten rijden om de plek te bereiken waar de twee kinderen zouden zijn. Nadat ik opgelucht uitstapte bleek dat één kind alweer naar huis was, vijf kilometer verderop. Iemand wilde hem wel even halen met de fiets, maar we zijn toen toch maar nog even doorgereden met de auto,” lacht Willemien.
“Ik vind het erg mooi en belangrijk om ook in het veld werk te doen en mijn gezicht te laten zien,” vertelt Willemien. “Je komt wel moeilijke en schrijnende dingen tegen. Ik was bij een jongen van 12 of 13 jaar die weigerde om naar school te gaan. Ik moest hem op een papiertje aanwijzen hoe hij zijn naam moest schrijven.”
Of het jongetje dat bij zijn grootouders woonde. Zijn moeder was blind en woonde in een huisje ertegenover. “We wilden proberen om het jongetje in het weeshuis te krijgen. Daarvoor moesten we in gesprek met de sociale dienst. De sociale dienst vertelde dat we de grootouders moesten helpen. Daarvoor hadden we niet het budget. Uiteindelijk zijn de grootouders overleden en woont het jongetje nu bij zijn moeder. Ik weet niet precies wat zijn situatie momenteel is.”
Wat betreft de voedselvoorziening is dit een moeilijk jaar voor de mensen in Malawi. “Vorig jaar hebben we net voor de oogstperiode flinke overstromingen gehad, waardoor de oogst erg slecht was. Daardoor is er nu niet heel veel meer op voorraad.” Het belangrijkste voedsel is Nsima, zo dik als aardappelpuree en gemaakt van maïsmeel en een beetje zout. Willemien is er ondertussen wel aan gewend. “Het is prima te eten. Meestal met wat bonen en groene groenten.”
Willemien van de Ridder is niet de enige Uddelse die werk doet voor stichting Stéphanos in Afrika. Ook Anneke van Asselt werkt al ruim 13 jaar voor de stichting. Zij werkt in Zambia waar de werkzaamheden vooral gericht zijn op evangelisatie. “Ik zie mezelf dit werk niet mijn hele leven doen, de culturen botsen toch teveel,” vertelt Willemien. “De komende drie jaar staan in ieder geval wel weer vast.”
Ze zal Nederland niet heel snel missen als ze volgende week weer richting Malawi gaat. “Al neem ik wel de Hollandse kaas mee in de koffer. Ook die heerlijke Hollandse kersen mis ik wel eens. Maar gelukkig nemen mensen nog wel eens wat mee als ze op bezoek komen,” lacht Willemien.
Wilt u ook de nieuwsbrief van stichting Stéphanos ontvangen? Mail naar tfcwillemienmalawi@gmail.com. Contactpersoon is Herman van Dalfsen: 06-34592683
U kunt hier doneren aan de stichting.
Headerfoto: Fatch Photographic Studio / Foto’s: Willemien van de Ridder
