Juule hen dr vast wel iets van mee-ekreeg’n. Op 21 januoari 2018 is ‘t Uddelermeerpad officieel ‘e-opend deur wethouwer Sandman uut Apeldoorn want ‘t schient toch wel biezonder te weez’n. ‘T 96e Klompenpad, de 4e in Apeldoorn.
Nou, dat gebeur’n met een hoop getoeter van Juliana. Allemoal in -die oud-Veluwse klederdracht. En bloaz’n dat ze deej’n. ’t Was mooi wandel- en toeterweer, mer wel iezig koud!
Mer goed, ‘t is dan toch vur mekaar ekomm’n, dankzij acht vriewilligers uut ‘t daarp. Stukjes kuier’n, koffie drink’n, vergaader’n en nog es een poar keer met de laandkoart der bie. Want et geet niet zomèr, dat ku’je begriep’n. Allerlei officiële instansies komm’n der ok nog an te pas.
Een klompenpad heet zo’n poadjen, hoe komm’n ze der bie??? Een kaarkepoadje, dat snap ik nog wel. Das een smal poadjen tuss’n de weien deur um een stuk af te sniejen a’je noar de buurt of noar de kaark goan. Mer een klomp’npad ? Ik heb dat es bekeek”n mer der is der gien één die op klompen meelup! Allemoal op stoere wandelschoen’n. Tja, dat lup denk ik ok wel lekker.
Vanaf ’t Uddelermeer ku’je een mooie ronde maak’n za’k je zeeg’n. Je kunn’n der wel de hele dag over doen. Das best mooi want dan he’je ok nog es effen tied um onderweg een poosje stil te stoan of effe’n te goan zitt’n op een mooi bankje langs de kaant. As d’r temeens’n zo’n bankje is want bie ‘t Kroondomein bin ze niet zo royaal met bankjes ploats’n. Moe’je in Drenthe komm’n, doar zit je eff’n op een bankje met mooi uutzich um een appel te eet’n. En dan bi’je net weer an ’t fiets’n of je moet’n alweer remm’n umda’je alweer een bankje op een mooi plekjen zien. Mer goed, je kun’n altied nog in de hei goan zitt’n, of zou dat ok al niet meer magg’n?
Want beste meens’n, ‘t is hier in de buurt zo knonsjes mooi, alle daag’n van ’t joar. Bie ‘t Uddelrmeer is ‘t altied al iezig mooi, en de route geet ok over de Hunneschans. Historische grond woar je dan overheen loop’n. En dat veul je heur, echt woar ! Je wor’n vaneigen een bietjen stil a’je an die Huun’n van vrogger denk’n.
Je komm’n dus ok in ‘t Kroondomein. We woen’n der vlakbie, mer hen juule wel es een wild vark’n ezien a’je in de bos an ’t kuier’n waar’n? Nee? Nou, je hen tegenwoordig veul meer kaans dan vrogger, want noen loop’n de varkens al an disse kaant van de raster. Dus je hoev’n niet meer zoveer van huus. Mien voar zei wel es: Nog eff’n, dan zitt’n wuule achter de hekk’n en ik geleuf dat ‘t al wel zoveer is. A’je de varkes mer niet goan voer’n, dan will’n ze elke dag wel bie je an ’t buufet komm’n eet’n. En ik moet der niet an denk’n dat der ok een wolf wil aanschuuv’n! Ik geleuf dat juule der ok niet noar uutkiek’n. Of misschien ok wel, vur een foto. Nou, geluk dermee.
Al kuierend zie je bordjes woar biezonderheden van de umgeving op stoan. Zo leer je ok nog wat, das toch mooi mee eneum’n nietwoar?
En die dames en heer’n die dat pad uut ‘ezet hen, hen dat goed edoan. Je moet’n over de hei, deur de bos, langs ‘t woater, tussen de koeien en vlaai’n deur, en soms over ‘t aarf, achter een boerderie langs. Echt woar, ‘t is een mooie wandeltocht. Uddel steet weer goed op de koart. En ‘t is ok zo oarig dat je onderweg aarges op een terrasje eff’n koffie kunn’n drinken of iets eet’n, ‘t kan ok binn’n.
En a’je gien zin hen um die hele 16 kilometer uut te probeer’n, dan doe je toch gewoon een klein stukje. A’je de poaltjes met een ploatje van een klomp mer volgen. En op de kompjoeter steet ‘t ok. Sommigen hen zo’n telefoon woar je de route kunn’n opzeuk’n. Dan he’je em onderweg altied bie je. Die tillefoon zit bie sommige meens’n toch al an de haand vast ‘eplakt. Mer ‘t is wel makkelijk a’je op t punt stoan um te verdwoal’n snap je.
Mer beste meens’n, as et mooi weer is zou ik zeeg’n: de klomp’n an en der opuut allemoal.
Veul plezier!!
