Het is dit jaar negentig jaar geleden dat de vereniging Uddels Belang werd opgericht. Ter gelegenheid van dit 90-jarig bestaan van Uddels Belang hebben we op uddel.info de rubriek ‘aan het woord’ gemaakt. In deze rubriek komen vier oud-voorzitters en de huidige voorzitter van Uddels Belang aan het woord. Tot aan 4 april a.s., als de ledenvergadering van Uddels Belang gehouden wordt, zullen deze bijdragen op uddel.info geplaatst worden.
Hieronder leest u de bijdrage van oud-voorzitter Henk Vos
“BLIJF KRITISCH, SLIK NIET ALLES VOOR ZOETE KOEK”
Uddels Belang viert in 2016 het 90-jarig jubileum. Een mooi moment om de oud-voorzitters van de belangenvereniging voor Uddel en omgeving terug én vooruit te laten blikken. Zo ook Henk Vos, voormalig bestuurslid en voorzitter van 1979 tot 1988.
Een dorp dat is gegroeid door te ondernemen. Waar de mensen de schouders eronder zetten, waar iedereen vooruit wil. Zo’n plek, dát is Uddel. Samen met de buurtschappen Meerveld en Nieuw-Milligen zetten de inwoners hun dorp meer en meer op de kaart. En waarschijnlijk is het juist die ambitie die ervoor zorgt dat Uddels Belang al 90 jaar bestaat. De vereniging kan bouwen op een breed draagvlak onder de Uddelsen. Veel inwoners zijn al jaren lid, veel mensen dragen actief hun steentje bij. Kijk alleen al naar het Schaapscheerdersfeest, waarmee het dorp opnieuw van zich doet spreken. Zonder de inzet van de vele vrijwilligers zou het nooit al die duizenden bezoekers trekken. Alleen dat is al een felicitatie waard.
Ik was pas 25, toen ik in 1979 werd gekozen als bestuurslid van Uddels Belang. Dat was wel bijzonder, veel bestuursleden waren heel wat ouder dan ik. Toch behoorde ook ik tot ‘burgemeester en wethouders’, zoals we toen nog door de ouderen werden genoemd. Als bestuur behartigden we onder meer onze belangen bij de gemeente Apeldoorn. Die erkende ons in 1987 officieel als belangenbehartigingsorganisatie, wat betekende dat de vereniging voor het eerst in haar bestaan subsidie kreeg.
Niet alles voor waarheid
Zo herinner ik me in 1986 de kwestie rondom het milieurapport Meerveld-Uddel, dat voortkwam uit onderzoek door de gemeente naar de waterkwaliteit. Die was door de intensieve veehouderij en bemesting achteruit gegaan, zo luidde de conclusie. Ook zou de veehouderij verantwoordelijk zijn voor de vergrassing van de heide. Toch hadden we als Uddels Belang onze twijfels. We kregen via-via de onderzoeksresultaten van metingen, destijds in 1972/1973 verricht door de MAVO school en onder leiding van de toenmalige leraar de heer Bouwhuis, en we lieten opnieuw metingen verrichten. Beide onderzoeken lieten iets heel anders zien.
Uit ons eigen rapport in 1988 bleek dat de waterkwaliteit in de afgelopen 15 jaar juist was verbeterd. Daarnaast zou de oorzaak van de vergrassing mogelijk een heel andere kunnen zijn. Zo was ook op de Overijsselse heuvelrug sprake van vergrassing, zonder dat daar intensieve veehouderij plaatsvond. Voor mij werd toen nog maar eens duidelijk dat je niet alles voor waarheid moet aannemen. En dat het niet verkeerd is kritisch te blijven. Hopelijk blijft Uddels Belang daar ook in de toekomst naar handelen. Enige scepsis (zie zo de structuurvisie Uddel, blz. 10) is goed en zorgt er juist voor dat de belangen van Uddel en omgeving voorop blijven staan.
Werken aan wonen
In Uddel ontbreekt het momenteel aan starterswoningen. Jongeren willen graag in het dorp blijven wonen, maar kunnen vaak niet anders dan uitwijken naar andere plaatsen. Ook in mijn tijd bij Uddels Belang was de woningnood onderwerp van gesprek. Plannen voor nieuwbouw werden steeds maar uitgesteld, maar mede doordat Uddels Belang het onderwerp op de kaart bleef zetten kwam het er in 1987 dan toch van. De ingebruikname van de eerste nieuwe woningen sinds jaren was zo’n heuglijk feit dat zelfs de fanfare ervoor werd uitgenodigd…
Zo was er de kwestie rondom de sanering van 12 veehouderijbedrijven. Gesprekken tussen de ondernemers en de gemeente zaten muurvast, maar het was op ons initiatief dat de partijen toch weer met elkaar om tafel gingen. Uiteindelijk leidde dat tot een acceptabel resultaat.
Wellicht is het goed om de draad weer op te pakken tot een plan voor dorpsverfraaiing. Zelfs in de structuurvisie Uddel wordt vermeld “van de oorspronkelijke dorpse sfeer langs de Garderenseweg/Elspeterweg nu nog maar weinig over is gebleven” .
Mondiger dan vroeger
In een krantenartikel uit 1987 liet ik optekenen dat ik nooit zou vertrekken uit Uddel. ‘Ik heb dan wel mijn werkkring in Apeldoorn, maar ik ben ’s avonds altijd weer blij als ik richting Uddel kan gaan’, zo citeerde de verslaggever mij. Toen wist ik nog niet dat ik het dorp vanwege mijn werk alsnog zou verlaten. Sinds 1994 woon ik in het Brabantse Nuland, al kom ik nog geregeld in Uddel om er mijn moeder te bezoeken.
Tijdens die bezoekjes spreek ik geregeld andere inwoners van Uddel. Ze zijn mondiger dan in mijn tijd, staan meer hun mannetje. Toch moeten ze nog altijd kunnen bouwen op een belangenvereniging. Sterker, dat verdienen ze ook. De inwoners hebben recht op een vereniging die er alles aan doet om de leefbaarheid in Uddel en omgeving te verbeteren.
Ik hoop dat Uddels Belang die rol nog lang weet te vervullen en wens het bestuur in dit jubileumjaar én in de toekomst alle wijsheid toe.
Henk Vos
Voorzitter Uddels Belang 1986 – 1988
