Afgelopen zaterdag 16 november 2019 was het eindelijk zo ver. De lang verwachte aankomst van Sinterklaas, dit keer in Apeldoorn!
Dit jaar waren wij, Muziekvereniging Juliana gevraagd om de intocht muzikaal op te vrolijken. Maar dat even begeleiden en opvrolijken gaat niet zomaar. Enige voorbereiding was wel noodzakelijk.
Ten eerste hadden wij een Tambour-maître nodig, u weet wel de muzikaal leider voor het orkest die met die mooie stok, hiervoor hebben we Marc Gouswaart gevraagd. Marc is al jaren een vertrouwd gezicht bij onze vereniging. Nu nog als slagwerk docent en voormalig instructeur van onze drumband. Ten tweede wilden wij natuurlijk ook met een mooi compleet orkest naar buiten treden, daarom hebben wij een aantal ‘oudgedienden’ gevraagd om weer eens mee te spelen, deze oud leden hebben wij weer in een uniform gehesen en een instrument aangemeten. Een uniform aan en instrument in je handen hebben wil natuurlijk nog niet zeggen dat er goed gemarcheerd en gemusiceerd wordt een paar repetities zijn wel noodzakelijk. En repeteren dat hebben wij gedaan met Marc in de Schier, gewoon op woensdagavond. Wij moesten weer leren kijken en luisteren naar Marc. Dat wil zeggen naar zijn commando’s met de stok en zijn stem. Dit betekende oefenen! Menig rondje in de Schier hebben wij op woensdagavond mogen lopen. Linksom, rechtsom, halt houden, de pas markeren en natuurlijk ‘Voorwaarts Mars!’ Uiteindelijk had iedereen er vertrouwen in dat wij op zaterdag netjes en goed voor de dag konden komen.
Zo’n intocht gaat natuurlijk niet vanzelf. Naast onze vereniging deden er nog veel meer groepen mee. DAP uit Apeldoorn, De Pieten Band van Muziekvereniging de Eendracht en een Twirlgroep, Diewertje, Jeroen, een heleboel dansers en Pieten, en natuurlijk niet te vergeten Sinterklaas. Iedereen moest op het juiste moment op de goede plek zijn en doen wat er gedaan moest worden. Zeggen, zingen, dansen of gewoon muziek maken! En natuurlijk niet de te vergeten de camera en geluid mensen!
Vrijdagmiddag mochten wij dus al gaan oefenen! Met een twintigtal muzikanten en Marc gingen wij naar Apeldoorn en hebben daar ’s middags het hele programma van zaterdag al doorgenomen. Dat betekende luisteren naar de regisseur, die vertelde of we mochten spelen en hoe hard of zacht. Waar we moesten staan en waar we naar toe moesten lopen. Wij wisten toen dus al wat er zaterdag zou gaan gebeuren! Een hele geruststelling.
Zaterdagochtend vroeg gingen we met de hele vereniging naar Apeldoorn. Het centrum van Apeldoorn was afgezet, je kwam er echt niet meer in met een auto of fiets. Na de auto’s geparkeerd te hebben, zijn wij naar onze backstage locatie gelopen, bij het Stationsplein in Apeldoorn. Koffie, thee broodjes alles stond er klaar voor ons en de andere groepen.
Eindelijk mochten wij gaan, dat wil zeggen de twintig die bij het station mochten gaan spelen. Gelukkig was het niet zo koud en hadden wij ons verder goed aangekleed. Afwachten maar, wanneer wij zouden moeten gaan beginnen te spelen. De regisseur zette ons op de juiste tijdstippen aan en uit. Dat wil zeggen via Marc, hij was immers onze leider.
Ondertussen waren de andere muzikanten ook al op het terrein aan het wachten voor de optocht.
Het grote moment was daar, een grote geluidsgolf trok er door Apeldoorn. Sinterklaas was eindelijk aangekomen en menig kinderstem probeerde met veel geluid duidelijk te maken dat ze heel blij waren! Een heel mooi moment. En daar was Sinterklaas dan samen met zijn Pieten, vlak voor onze neus. Na een welkom door de Jeroen en de Burgermeester volgde de wandeling en de optocht naar het Raadsplein.
Het twintigtal sloot zich aan bij de anderen die reeds opgesteld waren en samen, liepen wij in de optocht naar het Raadhuisplein. Wat een kinderen! Rijen dik stonden ze langs de route. En wat een enthousiasme, achterin het orkest konden we niet horen wat er voorin gespeeld werd, maar het plezier bij ons was er niet minder om.
Ja en toen was het opeens afgelopen voor ons, Sinterklaas was aangekomen op het Raadhuisplein. Wij moesten verder lopen en terug naar het Stationsplein. Dat deden we samen met de andere groepen, maar dit keer met een paar gewone marsen. Even geen stoomboot en waaiende wind door de bomen.
Maar we hadden dit niet willen missen, voor geen me(i)ter.
Bron: Muziekvereniging Juliana
