UDDEL – Afgelopen zaterdag heeft Jaap Oussoren (59) uit Uddel een bijzondere koninklijke onderscheiding gekregen. Tijdens een feestelijke bijeenkomst van de brandweer reikte locoburgemeester Detlev Cziesso hem het lintje uit, dat hoort bij de benoeming tot Lid in de orde van Oranje-Nassau. Ook twee andere collega’s kregen een koninklijke onderscheiding.
In 1984, op 24-jarige leeftijd, begon Oussoren bij de brandweer in Uddel. ”Ik werd als één van de weinigen, door toenmalige postcommandant Klaas Pol, gevraagd om bij de brandweer te komen. Ik woonde lekker dichtbij de kazerne en was ook bijna altijd thuis op de melkveehouderij aan het werk. Zodoende kon ik dag en nacht snel op de kazerne zijn,” vertelt Jaap Oussoren. Het was altijd een uitdaging om zo snel mogelijk na een melding op de kazerne te zijn. Dit ging niet altijd helemaal goed. ”Ik heb wel wat fietsen kapot getrapt,” lacht Oussoren.
Na zes jaar bij de vrijwillige brandweer Uddel werd Jaap Oussoren bevelvoerder. Dat betekende dat hij een ploeg van zes man moest aansturen en mocht inzetten tijdens een incident. ”Zonder de hulp van mijn vrouw Coby had ik dit niet kunnen doen. Als ik tijdens het melken een melding kreeg, nam Coby het over. Ik ben heel veel teruggevallen op mijn vrouw.”
Tijdens al die jaren bij de brandweer heeft Oussoren enorm veel meegemaakt. Natuurbranden, woningbranden, (ernstige) ongevallen, dieren in nood, enzovoort. Wat Jaap Oussoren nog erg goed bijstaat is de zomer van 1995. Het waren toen hectische weken voor hem.
“Begin augustus kregen we een melding van een ongeval op de A1. Een auto was over de kop geslagen. Toen we ter plaatse kwamen zaten in de berm een aantal jonge kinderen met lichte verwondingen. Ook de bijrijder was uit de auto. Alleen de bestuurder zat nog vast in de auto. Zaak is dan om te zorgen dat de auto niet in brand vliegt en de accu is daarbij een risico.” Zodoende boog Oussoren zich dus voorover om de accu te bekijken, alleen was het vizier van zijn helm zo vies dat hij weinig kon zien. “Ik dacht op dat moment niet goed na en schoof het vizier even omhoog. Op dat moment spoot er accuzuur in mijn ogen.”
Gelukkig was het water dichtbij en kon hij zijn ogen gelijk uitspoelen met water. Spoelen, spoelen en nog eens spoelen. Hij werd met een ambulance naar het ziekenhuis vervoert, waar zijn ogen opnieuw werden gespoeld en behandeld. Voor Oussoren voelde het gek dat hij op dat moment als hulpverlener een slachtoffer werd. ”Wonder boven wonder heb ik er geen blijvende lichamelijke schade aan overgehouden.” Vijf dagen nadat Oussoren werd ontslagen uit het ziekenhuis, maakte hij opnieuw iets mee wat hij niet snel zal vergeten.
Op 11 augustus 1995 ontdekte een automobilist een brand in het natuurgebied bij Kootwijk. Op weg naar de melding was nog niet bekend dat dit één van de grootste natuurbranden op de Veluwe zou worden. ”We arriveerden als eerste ter plaatse. De middenberm van de snelweg A1 stond in brand. Het was een gigantisch stuk. Aart van de Steeg had een team van zes personen en ik ook. We wisselden telkens om de zes uur. Dit hebben we zo 3,5 dag volgehouden. Telkens zes uur blussen en dan weer zes uur eten, koeien voeren en slapen.”
Jaap Oussoren heeft wel een bijzonder ontzag voor natuurbranden gekregen tijdens deze dagen. ”Op een gegeven moment waren we aan het blussen op het Caitwickerzand. Plotseling draaide de wind volkomen. Gelukkig hadden we een enorm goede chauffeur op dat moment, namelijk Jan van Hierden. Ik kan wel zeggen dat we dankzij hem daar heelhuids uit zijn gekomen, anders hadden we echt middenin het vuur gezeten.” In totaal werd tijdens die grote natuurbrand 100 tot 150 hectare bos en heide verwoest.”
Na jaren als vrijwilliger gediend te hebben, begon Jaap Oussoren in 2001 als beroepsbrandweerman. Van 2001 tot en met 2017 heeft Jaap gewerkt als Senior inspecteur brandpreventie, met als vakgebied de industrie. Dit betekende dat hij bij grote bedrijven langsging voor advies en controle. Ook gaf Oussoren veel voorlichting op scholen, bejaardentehuizen, verenigingen, noem maar op.
De laatste jaren is Jaap ook actief geweest als natuurbrandverkenner. Tegenwoordig is Jaap werkzaam als Officier Incidentbestrijding. Daarbij ondersteund hij negen vrijwillige brandweerposten en twee beroepsposten. ”Je bent het radertje in het brandweerbedrijf. Ik ben een soort verbindende schakel.” Het echte brandweerwerk mist Oussoren soms nog wel. “We hebben met enige regelmaat dat we ‘realistisch’ gaan oefenen. Hierbij wordt op een oefenlocatie een zeer realistisch scenario nagebouwd, waarbij echt iets in de brand staat. Ik vind het dan nog wel eens leuk om mee te gaan en heb dan de neiging om even mee te doen.”
De onderscheiding afgelopen zaterdag kwam voor Jaap Oussoren als een grote verrassing. ”Ik werd plotseling door de locoburgemeester naar voren geroepen. Toen ik daar stond kwamen plots mijn kinderen en kleinkinderen binnen. Toen moest ik wel even slikken.” Een mooie onderscheiding voor zijn enorme inzet.
