UDDEL – Toen in 2015 werd begonnen met een inloop voor mannen van 60 jaar en ouder (er is geen bovengrens) was dat iets nieuws in Uddel. Wat kon men verwachten en zou dat aanslaan.
We zijn nu negen jaar verder en het is een ongekend succes geworden. Op de eerste maandag van de maand is er een manneninloop in de Wilhelminahof aan de Uttilochweg, of de mannen gaan op excursie. Kees Roos heeft in 2015 het initiatief heeft genomen voor de inloop voor mannen in Uddel. Hij heeft daarvoor Gijs van Roekel benaderd om dat samen te doen. En zo begon een avontuur wat steeds meer bekendheid kreeg en waar veel over wordt gesproken in Uddel, maar ook daar buiten. Nu, na negen jaar, vindt Kees Roos het mooi geweest om als ‘motor’ van de manneninloop te fungeren en is hij gestopt als coördinator.
Op maandag 1 juli jl. is Kees Roos, samen met zijn vrouw, in het zonnetje gezet door Dries de Bruin en ook door de voorzitter van Uddel Samen, Kees Zwaan. Hij werd bedankt voor al het werk en de uren die hij heeft gestoken in de manneninloop. Ze gingen niet met lege handen naar huis.
Hieronder 10 vragen aan Kees Roos, die hij met veel enthousiasme heeft beantwoord.
1. In 2015 is de manneninloop gestart. Hoe kwam je op het idee om, samen met Gijs van Roekel, een manneninloop te beginnen?
Binnen het bestuur van de toenmalige Stichting Vrijwillige Hulpdienst Uddel werd regelmatig van gedachten gewisseld over de aansluiting van het vrijwilligerswerk bij de behoeften van de dorpsgemeenschap. Het idee om te starten met een manneninloop was het resultaat van zo’n gedachtenwisseling. En op de vraag aan Gijs of hij met mij zijn schouders hier onder wilde zetten reageerde hij enthousiast.
2. De leeftijdsgrens is vanaf 60 jaar om de manneninloop te bezoeken. Men gaat tegenwoordig later met pensioen, waarom niet op b.v. 65 jaar?
Goeie vraag! Eigenlijk hoef je geen leeftijdsgrens te stellen. Mannen, die zin en gelegenheid hebben zijn (waarschijnlijk ook in de toekomst) welkom; zowel jonger als ouder dan 65.
3. Het is geen vereniging. Is hier bewust voor gekozen, geen leden en geen contributie?
Ik denk dat mensen, als het niet nodig is, liever niet te veel gebonden zijn. En dat is voor de manneninloop ook niet nodig. Heb je geen zin, dan kom je niet. Elke man, die echter wel wil komen, is van harte welkom. Kennelijk vindt men het meestal fijn om te komen; want men komt trouw en er zit nog steeds groei in het bezoekersaantal.
De manneninloop maakt weinig kosten. Contributie is dan ook niet nodig. Bij bezoek aan excursies gaan de deelnemers met eigen vervoer. De kosten van cadeaubonnen aan sprekers worden door de ‘Stichting Vrienden van Uddel Samen’ gedragen. Op onze bijeenkomsten kan men zonder controle koffiegeld in een potje doen.
Daar zit bijna altijd meer in dan we nodig hebben. Het vragen van contributie of entreegeld is daarom niet nodig.
4. De manneninloop valt sinds 2021 onder de paraplu van Uddel Samen. Vanaf 2015 was de mannenloop toen ‘zelfstandig’ of onder verantwoording van de toenmalige Stichting Koningin Wilhelmina?
De manneninloop functioneerde vanaf 2015 niet onder de Stichting Koningin Wilhelmina Hof maar onder de Stichting Vrijwillige Hulpdienst Uddel. Deze twee stichtingen zijn in 2021 gefuseerd en vormden toen samen Uddel Samen.
5. Elke eerste maandag van de maand is er de manneninloop en is er een onderwerp, waarvoor een spreker wordt uitgenodigd, of is er een excursie naar een bedrijf in of buiten Uddel. Hoe is het om elke maand een ander onderwerp te behandelen, is het moeilijk om een onderwerp te vinden?
Tot nu toe is dat geen probleem geweest. Er blijken veel onderwerpen interessant te zijn. Bovendien worden ons ook vaak goede ideeen of suggesties uit de groep aangereikt, waarmee we een interessante bijeenkomst kunnen invullen..
6. Hoe ervaren bedrijven het als er een grote groep mannen op bezoek komen? Het zijn mannen die niet meer deelnemen aan het arbeidsproces. Wat maakt het voor die bedrijven dan toch interessant?
Voor bedrijven is het nog wel een hele voorbereiding en organisatie om een groep van pakweg 40, 50 of 60 man te ontvangen en een goed programma aan te bieden. Steeds weer heb ik gedacht: Petje af!! Natuurlijk speelt in zekere mate mee, dat men trots is op het eigen bedrijf en dat het natuurlijk fijn is daarvan iets te laten zien aan ‘het dorp’. Bovendien: veel bedrijven hebben behoefte aan goed personeel. Ik kan me voorstellen, dat het helpt als opa’s aan hun kleinkinderen een mooi verhaal vertellen over de geweldige excursie, die ze hebben gehad naar een prachtig bedrijf in of in de omgeving van ons dorp.
7. In 2015 begonnen met zo’n 20 bezoekers, nu in 2024 komen er rond de 60 bezoekers per keer. Had je dit succes verwacht? Hoe zie je de toekomst, er wordt al voorzichtig op de rem getrapt.
In 2015 begonnen we met 16 bezoekers. Nu zijn er al een keer 67 geweest. Eerlijk gezegd had ik dat nooit verwacht. De best grote belangstelling zal deels te maken hebben met de kwaliteit van het gebodene.
Anderzijds speelt volgens mij ook de sfeer onder elkaar een belangrijke rol. Ik heb de indruk dat men het ook fijn vindt elkaar te ontmoeten. En daarmee hebben we een belangrijke doelstelling bereikt: ‘versterking van de sociale samenhang binnen ons dorp’.
Het is jammer, dat nu de rem enigszins moet worden gehanteerd. De ruimte in de zaal is echter beperkt.
Kortgeleden moest helaas worden besloten dat niet meer alle belangstellenden buiten Uddel zullen worden uitgenodigd; maar dat de uitnodiging zal worden beperkt tot in Uddel woonachtige mannen. Maar ook mannen buiten Uddel die al eerder bezoeker waren van de manneninloop of mannen, waarvan de wortels in Uddel liggen, blijven van harte welkom.
8. Je bent de aanjager/motor van de manneninloop Uddel. Je bent gestopt als coördinator. Vond je het tijd om het stokje over te dragen aan een jonger iemand?
De reden, waarom ik precies ben gestopt is mij, vreemd genoeg, eigenlijk zelf niet helemaal duidelijk. De samenwerking met Gijs van Roekel en later met Dries de Bruin en Bert de Haan was voortreffelijk. Daar hoefde ik niet voor te stoppen. Is het misschien het ouder worden? Of misschien de grotere aandacht voor mijn gezin?
Of het voorzitterschap van de mannenvereniging van mijn kerkelijke gemeente, waardoor ik meer tijd geef aan bijbelstudie? Ik weet het niet; maar, ik vind het, met alle mooie herinneringen, wel goed zo.
9. Je hebt 9 jaar, eerst met Gijs van Roekel, later met Dries de Bruin en Bert de Haan erbij, de organsisatie gedaan. Hoe kijk je terug op die 9 jaar en wat waren voor jou de mooiste momenten/herinneringen van de manneninloop?
Aan de samenwerking met Gijs, Dries en Bert bewaar ik erg goede herinneringen. De samenwerking was altijd hartelijk en plezierig. Wij werkten ook op fijne samen met Bartus Vos, waaraan de manneninloop het foto-werk heeft te danken. Hij maakte foto’s op de bijeenkomsten en excursies en hij zorgde steeds voor passende plaatjes bij de uitnodigingen op Uddel Info. Op de Nieuwjaarsbijeenkomsten werden wij getrakteerd op een mooi foto-overzicht van de bijeenkomsten van het afgelopen jaar.
Waarmee ik steeds erg blij ben geweest, was de open en goede sfeer op de manneninloop. Ik kijk daar heel positief op terug.
Ik vind het heel moeilijk om de mooiste momenten te benoemen. Van de meeste bijeenkomsten en excursies heb ik erg genoten. Ik vond het altijd heel erg mooi dat veel kon worden geboden vanuit ons eigen dorp. Zoals, om een aantal onderwerpen te noemen, de bedrijfsbezoeken aan Boeve en Hop, Veritex, De Bruin Tankbouw en G2 Energy, Schouten Machines, Bakkerij Schreuder, Gedizo en Alpuro. Maar ook de bijeenkomsten, waarin dorpsgenoten vertelden over hun hobbies en liefhebberijen. Te denken valt aan: Harry Bronkhorst met zijn glas-in-lood-werk, Jan Westhuis met zijn schilderkunst, Kor van den Hardenberg over zijn deelname aan de elfstedentocht, Gerrit Bossenbroek over het houden van bijen, Bartus Vos over de geschiedenis van Uddel en Hans Bruijn over zijn reizen naar Iran en China. Ook de ervaringen van Piek Nooij van der Kolff als tropenarts in Nigeria en van zijn reis van Mokou naar Peking blijiven voor mij mooie herinneringen. Nuttig en ook erg aardig was de poging van Jan en Jannie Vermeer en van Geurtje van den Hoek om de niet-in-Uddel geborenen het Uddels bij te brengen. Heel mooi waren ook het bezoek aan de Vrijwilige Brandweer in Uddel, de rondrit met Geurt Hop door het Elspeter Bos, de wandeling met de heer Bruggeman door de Heegde in de Kroondomeinen en de presentatie van Frederik Bunt over de ons omringende natuur. Heel informatief en nuttig waren presentaties over natuurbescherming, het klompenpad, kunst, wonen, energiebesparing, windenergie, buurtpreventie, elektrisch fietsen, mantelzorg, gezondheid en ouder worden, over fysiotherapie en over de voorbereiding op de laatste dingen in het leven. Ook notariele actualiteiten kregen aandacht.
Ontspannend en interssant waren bijdragen van Gert Hop en Remke van de Brugge, Evert Jan van Egteren en Jos van Raad. Waarop ik ook heel positief terug kijk zijn de bijdragen van Goossen van de Bosch, Jacob van Vliet, Diederik Geuze en Willem Kok. Zij gingen met ons in hun verschillende presentaties de diepte in over de vermindering van het gebruik van antibiotica, vogelgriep en dierenwelzijn, over kringlopen in de agrarische sector, over Digihealth en over recht en gerechtigheid. Jan Mulder verraste ons een aantal malen op goede presentaties over de douane en over ‘Van tolhuis tot wegenbelasting’. Ook aan de excursies naar enkele niet-Uddelse bedrijven bewaar ik erg goede herinneringen. Te noemen vallen hierbij Moba, Hop Hekwerken, Twilmij, de Huyskweker, Bronkhorst Machinale Houtbewerking, Hoeflon en Hazeleger Kaas. Onvergetelijk was ook het uitje naar Erik van Essen, die in onze aanwezigheid zijn brandrode koeien voor het eerst in een seizoen de wei in liet gaan. Ter ondersteuning van de herinneringen hebben we nog een flink aantal groepsfoto’s, waarvan een heel mooie is gemaakt op het Evert Dibbetplein bij het Air Operations Control Station in Nieuw Milligen.
10. Tot slot: Wil je nog iets kwijt, wat niet aan bod is gekomen?
Ik ben blij dat Bartus van Vliet het stokje van mij gaat overnemen. Ik hoop, en daarin heb ik wel vertrouwen, dat hij aan de manneninloop, net als ik, veel vreugde zal beleven.
Voor mij is het werk voor de manneninloop een bevestiging van de woorden: ‘waar liefde woont, gebiedt de Heer’ Zijn zegen’.
