UDDEL – De Werkgroep Jongeren Uddel is een samenwerkingsverband van kerken, scholen, verenigingen en Uddels Belang in Uddel. Zij hebben een thema-avond ‘Regelen of loslaten’ georganiseerd en deze avond is gehouden op dinsdag 11 november in Het Blanke Schot. De voorzitter van de werkgroep, Henk van den Berge, ook SGP raadslid in Apeldoorn heette deze avond iedereen welkom. “We moeten de problemen niet ondrschatten, hopenlijk kunnen we ze beheersen, en als het kan ze oplossen”, zei van de Berge in zijn openingswoord. Wat opvoeden is had hij opgezocht in de ‘dikke’ van Dale: opvoeden is: zedelijke, geestelijke en sociale vorming.
Als eerste gastspreker kreeg burgemeester Berends het woord. Hij was verrast dat hij was gevraagd voor deze avond. De burgemeester legde de nadruk op ‘loslaten’. “Vanuit de overheid moeten er regels gesteld worden, dan is de reactie vaak, bemoei je er maar niet mee. De afgelopen jaren laat de overheid steeds meer los. Maar als het dan fout gaat, dan is de reactie vaak, trek de teugels maar aan” aldus burgemeester Berends. Vijfennegentig procent van de kinderen geeft vaak geen probleem, maar die vijf procent ….. . “Als ouders moet je ook durven loslaten, een beetje rebels zijn is ook het ontdekken naar zelfstandigheid. Als kinderen rebels zijn, dan gaat de schuld vaak naar de ouders. De kinderen staan tegenwoordig opener naar de wereld dan de oudere generaties. Kinderen werken tegenwoordig veel meer met impulsen tegelijk. Ze communiceren anders dan de ouderen. Denk aan de social media. Als ouders moet men er ook mee leren omgaan, om het contact met de kinderen niet te verliezen. Als je invloed wilt hebben, moet je vertrouwen hebben in elkaar” zei burgemeester Berends.
De heer Liefting, docent jacobus Fruytierschool, legde de nadruk meer op regels. Hij werkt met plezier met jongeren, nog meer dan twintig jaar geleden. “Het gedrag van de jongeren is wel verandert, ze zijn zelfbewuster, veel mondiger geworden. Ik verbaas me er over hoe een 13-jarige zich tegenwoordig kan verwoorden. Ze zijn veel vrijer, lijken zich minder aan te trekken aan regels”, zei de heer Liefting. De nederlandse jeugd voelt zich één van de gelukkigste van deze wereld. “Het gedrag is geëvolueerd, men is individualistiser, de gezagsverhoudingen zijn genivelleerd. Ouders onderhandelen met hun kinderen, eindeloos polderen. Veel ouders willen goede maatjes zijn met hun kinderen. Kinderen kunnen tot hun tweeentwintigste jaar een aantal beslissingen niet nemen. Men moet kinderen niet hun gang laten gaan. Geef ze ‘stuur en structuur’. Daar zijn regels en afspraken voor nodig. Ouders laten in een te vroege fase de teugels vieren. Zoek het conflict niet op, maar ga het ook niet uit weg, Laat het maar een keer stormen, dat is helemaal niet erg. Vorm als ouder één linie naar uw kind. Probeer achter de school en het onderwijs te staan. Maar geef ze ook veel steun en stimulans” zei de heer Liefting.
De heer Dijkgraaf, straathoekwerker gemeente Nunspeet, was niet aanwezig. Daarvoor was aanwezif mevrouw Heusinkveld, pedagoog, coach en trainer. “Jongeren hebben oplossingen voor wereldproblemen, maar de zien de consequenties vaak niet” zei mevrouw Heusinkveld. “Men moet respect voor elkaar kunnen opbrengen. Elk kind wil het heel graag goed doen. Zorg voor een goede sfeer in- en buitens huis. Binnen de regels is er altijd veel speelruimte. Het moeilijkste wat er is, is om kinderen los te laten” volgens mevrouw Heusinkveld.
Deze avond was ook aanwezig mevrouw Hofstede. Haar ervaring strekt zich uit van het coachen van jongeren tot onderzoek, advies en beleidsimplementatie. Haar visie is: Jongeren zijn uniek. Jongeren zijn het start kapitaal van deze maatschappij. En de maatschappij? Dat bent u en ik. Zij doet onderzoek onder de jongeren in Uddel in de leeftijd van 12 – 21 jaar. Zij is in gesprek met verschillende mensen in Uddel. Om de cijfers achter de verhalen te ontdekken is er een enquette rondgestuurd. Voorlopige bevindingen zijn: Men vindt het fijn om in Uddel te wonen. Maar als men boven de twaalf jaar is vindt men het toch wat saai in Uddel. Hulpverlening is vaak onbekend en te ver weg. Men ‘moet er de berg voor over’. Er zijn ontzettend veel kerkelijke initiatieven. Maar het sluit niet altijd aan bij de belevingswereld van de jongeren. Binnenshuis worden er meestal wel grenzen gesteld, maar buitens huis worden die meestal losgelaten. Er is een kloof tussen grenzen binnenshuis en buitenshuis.
Na de pauze was er gelegenheid tot stellen van vragen aan de forumleden, waar ook onze wijkagent Erwin Poolman en een jeugdarts van de GGD aan deelnam. Ook hier kwam naar voren de ‘kloof’ die er is tussen de jongere generaties en de oudere generaties. De jongeren zijn vaak al twee of drie stappen verder dan hun ouders. Wat toch als een rode draad door de avond heen liep: blijf in gesprek met uw kinderen, toon interesse in wat hun beweegt. Regels of loslaten, de één heeft regels nodig en de ander kan niet te veel los gelaten worden. Ieder kind, maar ook volwassene, kan men vaak niet op gelijke wijze mee omgaan. Ieder mens is uniek.
Een mooi gezegde deze was: ‘Er is een dorp nodig om een kind op te voeden’.
Het was een boeiende avond waar veel belangstelling voor was.
